بدون عنوان

رادینم! قشنگ مامان ! امروز سومین روز از مرداد ماه هستش و شما گل پسری داری به سه سالگی نزدیک میشی.قشنگم دوباره دارم عاقل شدن و تغییر رفتار را توی شما احساس می کنم .کاش میشد خونه بودم و سر کار نمی رفتم و از این روزهای قشنگ با شما بودن استفاده میکردم.وقتایی که آخر هفته ها میریم پارک یا حالا جاهایی که شما خوشت میاد و لذت میبری دلم کلی میسوزه که نمی تونم بیشتر باهات باشم و خوشحالت کنم و خوشحالیات رو ببینم.

پریشب با دوتا از همکلاسیهای دوران دانشگاه مامان عمو فرشید و عمو حسین که اومده بودن شیراز مسافرت بودیم.تا ساعت سه نیمه شب با اونا بودیم و حسابی تجدید خاطرات کردیم و کلی بهمون خوش گذشت.شمام که ماشالا پا به پای ما بیدار بودی و آتیش می باروندی و موقع برگشتن گریه زاری راه انداخته بودی که بمونیم و نریم خونه.

دیشب هم با خاله سمیه و هلیا بردیمتون پارک.اول ترامبولینگ بعد قطار برقی بعدم ماشین سواری و بعدش هم سرسره بازی.حسابی دوتاییتون حال کردید.نفسم دیگه کاری به کار من نداشتی و دنبال هلیا میرفتی و هر کاری اون میکرد شمام همون کار رو تکرار میکردی.آخرش هم که رفتیم رسوندیمشون شما زار زار گریه میکردی که بریم خونه اونا،هلیا هم زارزار گریه میکرد که چرا نمیریم خونشون.خلاصه مثل همیشه با گریه همه چی تموم شد.

رادینم عزیزمی .